تفسير آية « و مَکَرُوا و مَکر الله و الله خيرُ الماکرين » را بايد از کوير تفتيدة طبس پرسيد؛ بيابان خشک طبس، تبلور مرصاد الهي شد براي گرگ هاي در کمين نشسته اي که راوي سياه مرگ بودند.

از بحث‏ هاي مهم قرآني که به جنبه‏ هاي ويژه‏ اي از نصرت الهي اشاره دارد، امدادهاي غيبي است. اصولاً از نظر جهان بيني اسلامي، هستي و واقعيت‏هاي زندگي به مسايل مادي و طبيعي محدود نمي‏گردد، بلکه هستي به دو عالم غيب و شهود يا نهان و آشکار تقسيم مي‏شود. برخلاف آن که عالم طبيعت به وسيله زمان و مکان حدودي پيدا مي‏کند و به قوه و استعداد، حرکت و تکامل بستگي دارد، عالم غيب منحصر به اين ابعاد و محدوديت‏ها نمي‏باشد و از واقعيتي مطلق منشأ مي‏گيرد.

البته بايد اين حقيقت را هم دانست که تمامي موجودات به حمايت و امداد غيبي نياز دارند و تدبير امور جهان هستي در عالم غيب صورت مي‏گيرد. در زندگي بشري به يک سلسله مددهاي غيبي اي برمي‏خوريم که مؤيّد لطف و عنايت الهي به يک اجتماع يا فرد خاصي است. بديهي است که اين حمايت‏ هاي غيبي گزاف و بدون قيد و شرط و خارج از سنت الهي نمي‏باشد، بلکه بر اساس شايستگي‏ها، لياقت‏ها و فراهم بودن شراط ويژه، آدمي مشمول الطاف مخفي پروردگار خويش قرار گرفته و خداوند او را در گرفتاري‏ها، ظلمت‏ها و شدايد مدد مي‏نمايد:

«والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا» سوره عنکبوت، آيه ‏69

امداد خاص خداي متعال نسبت به آنان که با صدق و اخلاص قدم در طريق حق نهادند و سعادت اخروي و رضايت پروردگار عالم را وجهه همت خويش قرار مي‏دهند به توفيق الهي تعبير مي‏شود. بدين معنا که همراه با سعي و تلاشي که انسان از خود بروز مي‏دهد خداوند نيز اسباب و شرايط را چنان فراهم مي‏سازد که او آسان‏تر به مقصد برسد. اين سنت، اختصاص به افرادي دارد که طالب حق اند. منتها بايد توجه داشت که گاهي اسباب و علل ظاهري در کنار هم گرد مي‏آيند و نيل به مقصود را تسهيل مي‏کنند و گاهي لطف الهي به شکل يک امداد غيبي و باطني شامل حال اهل ايمان مي‏گردد و کارهاي دشوار با اتکاء به آن نصرت باطني پوشيده از انظار بسي سهل و آسان مي‏گردد. اين قبيل امدادهاي غيبي که اراده اهل ايمان را تقويت کرده و آنان را به تحقق آرمان‏هاي خود موفق مي‏دارد، هم به شکل فردي و هم به شکل اجتماعي مي‏تواند تجلّي کند. چه بسيار امت هايي که با تجهيزات و نيروهاي اندک به عرصه مبارزه با باطل قدم نهادند و با نيروهاي غيبي، جبهه آنها تقويت شده و بر خصم خود فائق آمده‏ اند:

«کَم مِّن فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثِيرَةً بِإِذْنِ اللّهِ وَاللّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ» سوره بقره، آيه 249

اگر جامعه ‏اي درست حرکت کند و در مسير حق گام نهد، خدا ياريش مي‏کند:

«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْکُمْ إِذْ جَاءتْکُمْ جُنُودٌ فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمْ رِيحًا وَجُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَ کَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا» سوره احزاب، آيه‏ 9

معناي توکل نيز اين است که آدمي سبب و علت را در امور ظاهري نبيند و انسان متوکّل کسي است که در ضمن آن که به اسباب و علل ظاهري توجه داشته و به آنها دست مي‏يابد، ولي به آنها اعتماد کامل ندارد و مي‏داند که عواملي ناپيدا با اراده الهي کارسازترند. براين اساس اگر امور ظاهري به انسان متوکّل و مؤمن خيانت کرد يا دشمن او را غافل‏گير نمود، با وجود توطئه‏ هاي حساب شده متجاوزان باز آن عوامل مخفي الهي به ياري اين انسان متکي به خدا مي‏شتابند و ضمن ياري کردن او، حيله‏هاي دشمنان را خنثي و بي‏اثر مي‏سازند. از اين رو در آخرين آيه از سوره بقره از زبان مؤمنان آمده: «انت مولانا فانصرنا علي القوم الکافرين»

از اين آيه برمي‏آيد که نتيجه و مقتضاي ولايت خداوند بر مؤمنان، نصرت و امداد آنان است.

اگر به حوادث و جريان‏هاي انقلاب اسلامي نيک نظر افکنيم و با ژرف انديشي مسايل آن را بازخواني نماييم به وضوح مشاهده مي‏کنيم که الطاف الهي توطئه هايي را نابود کرده که هر کدام از آنها به تنهايي قادر بوده ‏اند يک نظام اجتماعي و سياسي را از بين ببرند؛ مثلاً موضوع نزاع داخلي و شورش ناحيه‏ اي که در اوايل پيروزي انقلاب اسلامي از گوشه و کنار سرزمين اسلامي ايران شعله ور مي‏گرديد، گاه از کردستان و در مواقعي از ترکمن صحرا، خوزستان، بلوچستان و آذربايجان سر بر مي‏آورد که اگر پشتيباني خداوند از امت به پا خاسته ايران به رهبري امام خميني نبود، تضعيف و تحليل نهضت اسلامي را به دنبال مي‏آورد. جريان‏هاي گوناگون فکري، حزبي و قومي به بهانه‏هاي ملي گرايي، حمايت از مردم، جانبداري از محرومان و ادعاي دموکراسي و آزادي که از سوي ابرقدرت‏هاي شرقي و غربي تغذيه فکري و ارائه مي‏شدند، در پي آن بودند و هستند که مسير اصيل اسلام ناب محمدي را که ستون‏ هاي اصلي انقلاب اسلامي بر آن استوار گرديده مخدوش يا منحرف کرده و به سوي ابرقدرت‏ها بکشانند و شعار قرآني انقلاب را که نه شرقي و نه غربي بوده از تاب و توان بيندازند که با حمايت الهي نقشه‏ هاي مزبور نقش بر آب گرديد.

 مصداقي بر سوره فيل‏

بسم الله الرحمن الرحيم * أَلَمْ تَرَ کَيْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحَابِ الْفِيلِ * أَلَمْ يَجْعَلْ کَيْدَهُمْ فِي تَضْلِيلٍ * وَأَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا أَبَابِيلَ * تَرْمِيهِم بِحِجَارَةٍ مِّن سِجِّيلٍ * فَجَعَلَهُمْ کَعَصْفٍ مَّأْکُولٍ. سوره فيل

شبانگاهان که شب تيره بر پهنه زمين گسترده شد، ابرهه سوار بر فيل و همراه فيل سوارانش با تمامي توش و توان و ساز و برگ، عزم ويرانگري خانه خداي کرده و به سوي کعبه روانه شد. سپاهيانش متکبرانه سايه شوم خود را بر هر راه و مسيري در صحرا و بيابان افکندند. در آن لحظات حساس نه کسي را ياراي ايستادن و نه فردي بيدار بود، جز مردي کهن سال، دل سوخته و بيدار از سلاله پاک ابراهيم خليل که در دل شب به نيايش ايستاده و اين گونه با معبود خويش زمزمه مي‏کند:

اي خداي کعبه اگر اين سرزمين را به لطف خود کرامت و قداست بخشيده ‏اي تا در آن بر سر هر مناره و مأذنه بانگ پرستش تو بلند باشد، پس حافظ و نگهبان آن باش که صاحب اين خانه تو هستي.

چنين شد که خداوند بر آن سپاه فرو رفته در غفلت و غرور، ابابيل را با سنگ هايي از جنس گل فرستاد که به سويشان پرتاب کرده و آنان را همچون برگ‏هاي خورده شده از درون و برون متلاشي نمود. کيد و حيله آنان را به تباهي و نابودي کشانيد و آن‏ها که تصور مي‏نمودند تمامي اهل زمين مقابل قدرت و ساز و برگشان تسليم اند ديگر باره ديدند آنچه بر سرزمين ايران حاکم است ايمان مي‏باشد و آنچه خود به آن اتکا دارند جز آهن خُرد شده و پوسيده چيزي نيست و خدا خواست اين بارقه الهي باقي بماند تا آن روح قدسي، خميني کبير – که حرکت انبيا و اوليا را استمرار مي‏بخشيد – در پرتو اين نور الهي به قيام «الله اکبر» ايستاده و جهانيان رابه اعجاب و شگفتي وا دارد. شرق و غرب را در بهت و تحيّر فرو برده و به همگان ثابت کند: «امريکا هيچ غلطي نمي‏تواند بکند».

آنچه در طبس گذشت با تمامي زواياي حرکت و انجام، بدون شک مصداقي ديگر بر سوره فيل بود و پنجم ارديبهشت 1359 يوم الفيل ديگر و کارتر، مظهر استکبار جهاني و ابرهه ‏اي ديگر. بدين گونه عنايت، لطف و رحمت الهي بر مؤمنين گسترانيده شد.

آنچه در اين ماجرا گذشت نه يک واقعه‏اي ساده و زودگذر و فراموش شونده بود – آن چنان که عوامل نفاق داخلي کوشيدند تا خاموشش گذارند – بلکه تمثيلي و تذکري است ماندگار براي کساني که با چشمان و دلهاي خويش جز آنچه هست هم مشاهده کرده و مي‏شنوند و اعتقاد دارند که تذکر ديگري بود بر اثبات قدرت لايزال خداوندي و سستي عزم دشمنان خدا.

آن شب هنگامي که مردم ايران در خواب به سر مي‏بردند، چندين هواپيما و هلي کوپتر امريکايي با آرم ارتش ايران، حمل نفرات و تجهيزات جنگي قصد داشتند در اطراف تهران بر زمين نشسته و چندين نقطه حساس و حياتي را نابود کنند.

راستي اگر خداوند تبارک و تعالي به انقلاب اسلامي، رهبر و مردم ايران عنايت ويژه ‏اي نداشت، اين تهاجم وسيع که از ماه‏ها قبل تدارک ديده شده و به ميزان قابل توجهي براي آن نيرو و وقت صرف شده بود به اين سادگي و با توفاني از شن خنثي نمي‏گرديد. به راستي اگر آن دانه‏ هاي کوچک شن جلو ديد خلبان هواپيما را نمي‏گرفت و آن برخورد و آتش سوزي به وجود نمي‏آمد، چه کسي توانايي آن را داشت که از اجراي اين نقشه شوم و گسترده جلوگيري کند؟

چنين بود که شن‏هاي کوچک بيابان بر نشانه‏ هاي بزرگ قدرت مادي مستکبران فائق آمد و مسلمانان مشاهده کردند که خداوند با هواپيماهاي غول پيکر جنايت کاران چه کرد و چگونه کيدشان را تباه نمود و مزدورانشان را روسياه ساخت.

اگر استکبار جهاني در مقابل نظام اسلامي ايران ايستاده و با هزاران نيرنگ با انقلاب اسلامي مبارزه مي‏کند بي‏جهت نيست، زيرا هرگز بدينسان تحقير نگرديد و به اين اندازه طبل رسوائيش نواخته نشده بود.

امريکا چنين در سر مي‏پرورانيد که کسي را ياراي کوچک‏ترين توهين و تحقير و رويارويي با او نمي‏باشد، ولي با پيروزي انقلاب اسلامي به رهبري امام خميني اين بت موهوم، شکسته شد، به ويژه پس از منهدم گرديدن امريکا در جريان حمله چتربازانش به ايران آن چنان ضربه ‏اي خورد که به قول جيمي کارتر: هنوز هر شب کابوس شکست طبس را مشاهده مي‏کنم.

متأسفانه مسلمانان جهان و ساير ملت‏ها با وجود رسوايي‏هاي گوناگون استکبار جهاني موفق نشده‏ اند که قدرت‏هاي پوشالي را به زوال بکشانند و در مقابل آنان جبهه‏ اي واحد و کارساز تشکيل دهند، زيرا کم‏تر به قوه ايمان و نيروي الهي اتکا دارند. در اعمال و رفتار نيز آن گونه نبوده ‏اند که زمينه ‏هاي امداد الهي و نصرت حق را فراهم کنند تا به مدد غيبي بر جنود باطل غلبه يابند، ولي امت مسلمان ايران در چندين عرصه ثابت نمود که در مقابل هر قدرت شيطاني پيروز خواهد شد. بنابراين هرگونه بيم و هراس از جانيان جهاني از سستي ايمان و تزلزل باورها حکايت دارد.

شرح توطئه نافرجام

در شامگاه چهارم ارديبهشت 1359 ه.ش هفت فروند هواپيماي غول پيکر نظامي 130 – C و هشت فروند بال گرد نظامي مجهز امريکايي مرزهاي هواي جنوبي ايران را بدون کوچک‏ترين مقاومتي پشت سر گذاشته و وارد حريم هوايي جمهوري اسلامي ايران مي‏گردند. يکي از پاسگاه‏هاي مرزي عبور آنها را گزارش مي‏دهد، امّا به دلايلي نامعلوم به آن گزارش ترتيب اثر داده نمي‏شود.

هواپيماها و بال گردها پس از طي مسافتي بيش از هزار کيلومتر در حريم هوايي ايران بدون برخورد با هيچ گونه مانعي جهت سوخت‏گيري و احتمالاً براي هماهنگي شروع عمليات در يک فرودگاه متروکه – که در جنگ جهاني دوم در نزديک رباط خان طبس توسط قواي متفقين ساخته شده بود – فرود مي‏آيند. توطئه گران مجهز به تمامي تجهيزات نظامي و حتي تانک، موتور سيکلت‏هاي پرقدرت سريع و سنگين (تريل) اتومبيل جيپ و سلاح‏هاي مختلف بودند. زمان فرود اندکي قبل از نيمه شب چهارم ارديبهشت بود.

يک اتوبوس مسافربري از کوره راه نزديک عبور مي‏کند. با پنتاگون تماس گرفته شد که چه تصميمي در مورد چهل سرنشين اتوبوس بگيرند، دستور داده شد که تمامي مسافران را بازداشت نموده و درون يک هواپيماي 130 – C قرار داده و به طور موقت آنان را از ايران خارج سازند. يکي از ايرانيان گفت: آنها به ما گفتند که دوباره بر اتوبوس سوار مي‏شويم، يک امريکايي اتوبوس ما را به نزديک هواپيمايي راند. او به ما گفت: پياده شويم و سوار هواپيما گرديم. حساس‏ترين لحظات مأموريت فرا مي‏رسيد. يکي از مسافران ايراني گفت: ما در حال سوار شدن به داخل هواپيما بوديم که ناگهان مشاهده کرديم يکي از هواپيماها آتش گرفت. حقيقت مطلب اين بود که يکي از بال گردها در زمين از هواپيماي 130 C-بنزين‏گيري کرده بود، از زمين بلند شد تا بال گرد ديگري جهت سوخت‏گيري آماده شود، اما در اين لحظه خلبان، بال‏گرد RH-S3D را به سرعت به سوي جلو راند. در اين لحظه پروانه آن با بدنه هواپيما برخورد نمود و در همان موقع هر دو آتش گرفتند و هشت امريکايي هلاک گرديدند.

هم چنين قبل از آتش سوزي يک کاميون به طرف جاده مي‏آمد که راننده‏ اش پس از تيراندازي به سوي تانکر متواري شد. ترافيک غير منتظره در جاده‏اي کويري و احتمال فاش شدن مأموريت، مرگ کماندوها و احتياج فوري به رسانيدن زخمي‏ها به بيمارستان يک تصميم بسيار دشواري را پيش مي‏کشيد که امريکايي‏ها بايد هر چه زودتر صحرا را ترک کنند. زماني باقي نمانده بود تا بدنه هواپپيما خنک شود و آنها اجساد را بيرون بکشند. در عوض نجات دهندگان بايد در مرحله اول خود را از اين وضع مي‏رهانيدند. پس به سوي هواپيماي 130-C رفتند و سوار آن شدند و پا به فرار گذاشتند. يکي از کساني که در اين مأموريت نقش داشت، با حضور جيمي کارتر در مصاحبه مطبوعاتي پس از عمليات نافرجام نجات، جزئيات چندي از اين مأموريت را فاش نمود، اما وزير دفاع امريکا – هارولد براون – سرّي‏تر برخورد مي‏نمود و کم‏تر اطلاعات مي‏داد.

حضور کارتر در يک مصاحبه مطبوعاتي، آن هم درست چند ساعت پس از فرار امريکايي‏ها از خاک ايران با چشماني سرخ و ورم کرده حاکي از بي‏خوابي، خشم، ترس و نااميدي نشان دهنده اين موضوع بود که مي‏خواست به عوامل خود در درون ايران بفهماند که عمليات عقيم مانده و آنان را از ادامه برنامه بازدارد.

نکته ديگر اين که پس از آن از سوي کارتر و هارولد براون اعلام گرديد که اسناد طبقه بندي شده و سرّي در صحنه عمليات باقي مانده، بال گردها مورد حمله واقع شده و همراه با اسناد باقي مانده نابود گرديدند. بال‏گردها مأموريت داشتند تا کماندوها را به يک اردوگاه دومي بعد از سوخت‏گيري در محلي که مخفي‏گاه کوهستاني نام داشت و خارج از تهران بود منتقل سازند تا از ردگيري رادارها و نيروهاي دفاعي ايران در امان باشند. برخي از افراد نجات توسط کاميون‏هايي به محوطه سفارت امريکا در ايران (لانه جاسوسي) آورده مي‏شدند؛ هرچند که اين وسايل نقليه از کجا مي‏آمدند؟ مسئله‏ اي سرّي بود. درست در زماني که بال گردها بر فراز لانه جاسوسي پديدار مي‏شدند، مأموران نجات قصد ناتوان نمودن مأموران محافظ را داشتند، سپس گروگان‏ها و تيم مهاجم را به وعده گاهي که مشخص شده بود با هواپيما منتقل مي‏نمودند.

روز جمعه پنجم ارديبهشت 1359 حدود ساعت 12 نيم روز از تهران به سپاه پاسداران انقلاب اسلامي يزد خبري مبني بر وجود چند هواپيما و بال گرد امريکايي در فرودگاه متروکه حوالي طبس که مسافرين اتوبوسي را به گروگان گرفته‏اند، گزارش شد. در ساعت 3 بعد از ظهر همان روز از مرکز سپاه يزد پنج نفر به سرپرستي محمد منتظر قائم (فرمانده سپاه اين ناحيه) عازم محل حادثه شدند، در حوالي محل حادثه آنان با تعدادي از پاسداران کميته برخورد نمودند، عده‏اي از افراد ژاندارمري نيز در منطقه حضور داشتند، اما هيچ يک به محل هواپيما و بال گرد نزديک نشده بودند، زيرا در همان هنگام چند فانتوم در ارتفاع زياد در حال پرواز بر فراز منطقه بودند.

افراد ژاندارمري منطقه به پاسداران اعزامي مي‏گويند: منطقه ناامن است و بايد با مرکز تماس بگيرند. اگر فانتوم‏ها ايراني هستند مشخص شود و مطلع گردند که منطقه را بمباران نکنند، زيرا نيروهاي ايراني در آن جا هستند.

اگرچه افراد ژاندارمري محل را ترک نمودند، ولي پاسداران به بال گردها نزديک شدند. در يک سوي جاده دو فروند و در سوي ديگر چهار فروند بال گرد قرار داشت که يکي از آنها در حال سوختن بود. از ميان افراد اعزامي شهيد محمد منتظر قائم و يک نفر ديگر به محل نزديک‏تر شدند و مراقب مين گذاري احتمالي بودند تا به خودرو جيپ باقي مانده که حامل مقداري اسلحه و مهمات بود رسيدند، آن را روشن نمودند و به کنار جاده آوردند، سپس به چند موتوسيکلت تريل که روي کيلومتر شمار آن کاملاً استتار شده بود رسيدند، در اين بين متوجه توفان شني که به آنها نزديک مي‏شد گرديدند، از اولين بال گرد که گذشتند به وسايلي چون لباس و ماسک برخورد کرده و آنها را به کنار جاده انتقال دادند. سپس شهيد محمد منتظر قائم و يکي از پاسداران با احتياط داخل يکي از بال گردها شدند که داخل آن يک تيربار کاليبر 50 سوار شده و روي سه پايه نوار فشنگ به آن وصل شده و کاملاً آماده شليک بود.

در گوشه ديگر حدود 10 کيسه حاوي قطعات کاليبر 50 سوار شده، چند جعبه فشنگ کاليبر 50 تعدادي کيف مخصوص بي‏سيم صحرايي که پر از مواد منفجره آماده انفجار بود و يک کلاسور محتوي چند ورقه درجه بندي شده يافتند. هر کدام از آنها با مقداري وسايل و اسلحه نيروي دريايي امريکا از بال گرد خارج شدند.

در اين هنگام توفان شن تمام شد و هوا کاملا صاف گرديد. ناگهان سه يا چهار فانتوم از روي بال گردها عبور کردند، چرخي زده و به سوي آنها بازگشتند و با کاليبر 50 به سمت بال گردي که دستگاه راداري در آن روشن بود شليک کردند. در يک لحظه آن بال گرد منهدم شد و از بين رفت. فانتوم‏ها که دور شدند دو پاسدار به سرعت حدود صد متر از آنها فاصله گرفتند و روي زمين دراز کشيدند، اما فانتوم‏ها همچنان در حال پرواز بودند و به سوي دو پاسدار و ديگر نيروهاي اعزامي از سپاه يزد که داخل جيب کنار جاده بودند، تيراندازي مي‏نمودند. سرانجام در اثر انفجار يک راکت، برادر پاسدار محمد منتظر قائم فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامي يزد به شهادت رسيد و دو تن ديگر زخمي گرديدند که به طبس انتقال يافتند. پيکر مطهر شهيد منتظر قائم شب هنگام بر شن‏هاي کوير آميخته با خون خويش باقي مي‏ماند و صبح گاهان براي بردن اولين شهيد حمله نظامي مستقيم امريکا به ايران، به سوي کوير مي‏آيند و اين در حالي بود که يک دستش قطع شده و پاره ‏هاي آهن راکت در قلبش فرو نشسته و به ديدار حق شتافته بود.

 اهداف و مقاصد اين تهاجم ناکام‏

از سوي تمامي خبرگزاري‏هاي جهان مخابره گرديد که نيروهاي کماندويي امريکايي با تجهيزات کامل نظامي براي نجات گروگان‏هاي لانه جاسوسي به سوي تهران رهسپار شدند، ولي به دليل اشکال در برنامه در کوير ايران متوقف شده و افراد باقي مانده فرار کرده‏ اند.

اما در پس اين حرکت چه قضايايي نهفته بود و آنها مي‏خواستند چه نقشه‏ اي را عملي سازند؟ ساده ‏انديشي است اگر تصور کنيم که آنان صرفاً براي نجات 52 گروگان آن همه بال گرد و هواپيما و سلاح و مهمات را به ايران انتقال داده بودند. آنان مي‏خواستند مراکز مهمي چون منزل امام خميني، مراکز سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، مدرسه فيضيه، مقر رياست جمهوري، نخست وزيري، ستاد کميته مرکزي، انبارهاي مهمات ارتش را بمباران کنند. هم چنين شخصيت‏هاي مهم مملکتي را از بين برده ويک حکومت سوسيال دموکرات به سبک امريکايي و به رياست شاهپور بختيار به روي کار آورند.

آنچه امام خميني (قدس سره) پس از شکست حمله نظامي امريکا بيان فرمود، هم جواب اين هدف واقعي امريکا و هم پاسخي براي مطالب ادعايي مبني بر نجات گروگان‏هاست:

«کارتر گمان مي‏کند با دست زدن به اين مانورهاي احمقانه، مي‏تواند ملت ايران را که براي آزادي و استقلال خويش و براي اسلام عزيز از هيچ فداکاري روگردان نيستند، از راه خودش که راه خدا و انسانيت است منصرف کند، کارتر باز احساس کرده با چه ملتي روبه روست و با چه مکتبي بازي مي‏کند. ملت ما ملت خون و مکتب ما [مکتب‏] جهاد است. کارتر بايد بداند که اگر اين گروه به مرکز جاسوسي امريکا در تهران حمله کرده بودند اکنون هيچ يک از آنها و از پنجاه نفر جاسوس محبوس در لانه جاسوسي چيزي نبود و همه رهسپار جهنم شده بودند. کارتر بايد بداند که حمله به ايران، حمله به تمام بلاد مسلمين است و مسلمين جهان در اين امر بي‏تفاوت نيستند.»

از آن جا که هدف امريکا نابودي انقلاب را به همراه داشت، نيروهاي انقلاب و به ويژه امّت مؤمن و مسلمان که به پيروي از رهبر خويش معابر و خيابان‏ها را از شعار و فرياد مرگ بر امريکا پر کرده بودند، بغض خود را عليه امريکا افزودند. سپاه پاسداران انقلاب اسلامي که مدام مورد غضب و بغض امريکا بوده و در همين توطئه يکي از بهترين نيروهاي خود را از دست داده بود عليه امريکا و عمّال داخلي موضع سخت گرفت و هنوز چندي نگذشته بود که با شرکت فعّال در کشف کودتاي استکباري و دست‏گيري عوامل داخلي ثابت کرد که چگونه در مقابل ابرقدرت‏ها ثابت و استوار ايستاده است. دانشجويان مسلمان پيرو خط امام که در آن زمان به درستي نمادي از مبارزات ضد استکباري امت ايران شناخته مي‏شدند و قبل از آن بارها مورد تخطئه مخالفين اشغال لانه جاسوسي قرار گرفته بودند بار ديگر در سطح جامعه اسلامي و انقلابي مطرح شدند و همين امر به شدت گرفتن جوّ ضدامپرياليستي موجود در ايران فزوني داد. دانشجويان مسلمان پيرو خط امام، گروگان‏ها را به محل‏هاي متعدد در سراسر ايران انتقال داده و شور ضد امريکايي را به تمامي نقاط کشور سرايت دادند. به اين ترتيب سياست‏هاي امريکا در ايران به سختي شکست خورد.

از سوي ديگر اين مانور امريکا موجب منسجم‏تر شدن صفوف امت انقلابي و مسلمان ايران عليه خود او گرديد و يک بار ديگر خشم فزاينده ملت ايران عليه استکبار افزايش يافت. از جهت ديگر امريکا براي تبليغات رنگارنگ خود هيچ محملي نيافت و اين از بزرگ‏ترين خسارت هايي بود که اين حمله نظامي نصيب امريکا کرد. از جانب ديگر امريکا با دست زدن به اين توطئه نافرجام، خود را بيش از گذشته در ايران اسلامي به عنوان استعمارگري خونخوار و کينه توز مطرح کرد. هم چنين گروهک‏هاي مخالف جمهوري اسلامي که تا آن زمان خود را ضد امپرياليست مي‏خواندند و هم مقابله و مبارزه جمهوري اسلامي با امريکا را يک حرکت ظاهري مي‏خواندند، بر اثر يورش نافرجام مذکور، تمامي رشته‏ هاي خود را پنبه يافتند و تمامي تحليل‏ها و تفسيرهاي خود را مبني بر اين که ضد امريکايي بودن ايران يک نمايش است بر باد رفته ديدند. از اين رو به يک ورشکستگي سياسي تمام و بي‏آبرويي مفرط دچار شدند. ستون پنجم نيز افشا گرديد و اقدامات هم زمان گروهک‏ها و نيز موضع‏گيري‏هاي آنان پس از شکست طبس ماهيت امريکايي آنان را آشکارتر ساخت.

شکست عمليات در صحراي طبس براي دولتمردان امريکايي به طور اخص و مردم جهان به طور اعم بسيار شگفت‏ آور و غير منتظره و برخلاف مسايل علمي و تکنيکي جلوه‏ گر شد، زيرا دولت تجاوزگر امريکا:

1 – در خصوص چنين مأموريتي متجاوز از پنج ماه تمام در صحراي آريزونا – جايي که تقريباً داراي شرايط کوير ايران است – تعليمات پيچيده و فشرده‏اي را به کماندوهاي مخصوص خويش داده بود.

2 – از پيچيده‏ترين تعليمات و تکنيک‏هاي نظامي، اعم از تسليحات دفاعي تا صنايع مدرن استفاده گرديده بود، زيرا بال گردهاي RH-S3D سيکورسکي از بهترين نوع بال گردهاي مخصوص عمليات نجات در نظر گرفته شده بودند و قبلاً کارآيي بسيار خوب و درخشاني از خود نشان داده بودند.

3 – براساس گفته‏ هاي مقامات رسمي پنتاگون، بودجه هنگفتي جهت اين عمليات در نظر گرفته بودند.

4 – تمامي گروه‏ها و احتمالاً کساني که در عمليات نجات موفقيت ‏آميز شرکت داشتند نقش مؤثري در هماهنگي و سازماندهي اين طرح عهده ‏دار بودند.

5 – به کمک سازمان هواشناسي امريکا وضع جوّي ايران به خصوص منطقه فرود در صحراي طبس کاملاً مورد پيش بيني علمي واقع شده بود. به علت اين که آن شب، مهتابي بود و احتمال وقوع طوفان معمولاً در اين مواقع بعيد به نظر مي‏رسيد، ورود هر نوع جبهه هواي غير مطلوب شگفت‏ آور است.

اين جاست که فرمايش قرآن کريم دقيقاً تحقق عيني پيدا مي‏کند، آن جا که خداوند مي‏فرمايد:

«لاَ يَزَالُ الَّذِينَ کَفَرُواْ تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُواْ قَارِعَةٌ» سوره رعد، آيه ‏37؛ آنان که کفر ورزيدند به آنچه با دست‏هاي خود ساخته‏ اند سرکوبي سختي پيوسته بر آنها خواهد رسيد.

پس از اين اعجاز خداوندي آن چه برجاي ماند چيزي جز پيکره سوخته و سرافکندگي و اقرار شرم آلود به شکستي بزرگ از طرف دشمن و ايجاد اتحاد و حاکميت توحيد در بين امت اسلام و اعلام خدا صاحبي اين ملت نبود. دشمن کوشيد تا با ايجاد جوّ رواني حقيقت از دست رفته را باز يابد، ولي مؤثر واقع نشد و به لطف خداوند، مردم، پايدارتر و هوشيارتر شدند.

بررسي‏هايي در خصوص زمينه‏ هاي تجاوز

اول – در روز 19 فروردين جيمي کارتر رئيس جمهور اسبق امريکا بر صفحه تلويزيون ظاهر گرديد و اعلام نمود که امريکا با ايران قطع رابطه کرده است. هم چنين اعلام نمود که به ديپلمات‏هاي ايراني مقيم امريکا يک مهلت 24 ساعته داده شده است تا خاک امريکا را ترک کنند.

در اين خصوص امام خميني فرمود: اگر تنها يک کاري را کارتر به نفع محرومان کرده باشد، همين قطع رابطه است.

لذا قطع شدن رابطه ايران با شيطان بزرگ مورد بحث محافل مختلف قرار گرفت و هر يک به مقتضاي منافع خود تحليل‏ هاي گوناگوني ارائه کردند، اما واکنش رسمي نظام اسلامي ايران در چند جمله مختصر رهبر انقلاب خلاصه گرديد که فرمود: ملت شريف ايران! خبر قطع رابطه بين امريکا و ايران را دريافت کردم. رابطه بين يک ملت به پا خاسته براي رهايي خود از چنگال چپاول گران بين المللي با يک چپاول گر عالم‏خوار هميشه به ضرر ملت مظلوم و به نفع چپاول گر است. ما اين قطع رابطه را به فال نيک مي‏گيريم، چون که اين قطع رابطه دليلي بر قطع اميد دولت امريکا از ايران است. ملت رزمنده ايران اگر اين طليعه پيروزي نهايي را که ابرقدرت سفاکي را وادار به قطع رابطه يعني خاتمه دادن به چپاول گري کرده، اگر جشن بگيرد حق دارد. صحيفه نور، ج ‏7، ص ‏170.

در واقع قطع رابطه و قطع اميد در پي موضع‏گيري‏هاي مداوم رهبر انقلاب اسلامي صورت گرفت، و امريکا ناگزير به انجام آن شد، در پيام امام خميني (ره) به مناسبت سالگرد انقلاب اسلامي در سال 1359 ه.ش آمده است:

شيطان بزرگ براي رسيدن به چند سال سند جنايت به هر وسيله ممکن دستاويز به هر نقشه شيطاني متشبث مي‏شود. او گاهي با اشغال نظامي و پياده کردن چتربازان در لانه جاسوسي و گاهي با محاصره اقتصادي و منزوي کردن، کشور ما را تهديد مي‏کرد و از آن نتيجه نگرفت و اکنون به يک نقشه سياسي دست زده است.

امام با اين انديشه که رابطه با امريکا را مي‏خواهيم چه کنيم، قطع ارتباط با استکبار را به فال نيک گرفت و امريکاي مستأصل پس از 16 روز صدق گفته امام را با عمل خود ثابت کرد و با تجهيزات نظامي به عنوان نجات گروگان‏ها به ايران هجوم آورد که در کوير ايران دچار خشم و توفان گرديد.

2 – با اشغال لانه جاسوسي از سوي دانشجويان مسلمان پيرو خط امام – که در حقيقت انقلاب دومي به وقوع پيوست – توطئه‏ هاي مزورانه امريکا در نفوذ، رسوخ و مسخ انقلاب اسلامي به شکست منجر شد. دست‏هاي خيانت بار همساز با شيطان بزرگ نيز در اين ماجرا افشا گرديد. لذا تهديدات نظامي و اقتصادي از ابتدايي‏ترين اقدامات جهت غلبه بر اين پيروزي بزرگ بود. امت مسلمان ايران از تاريخ 13 آبان 1358 که روز تسخير جاسوس خانه امريکا بود در گرماگرم يک جريان حادّ ضد امريکايي قرار گرفته بود.

البته مردم، مخصوصاً دانشجويان چنين مبارزه پرشور و خط مبارزاتي پيگير را از رهبر انقلاب که امريکا را به بن‏ بست کشانده بود، فرا گرفته بودند و تسخير آن لانه جاسوسي محصول حملات بي‏امان امام خميني عليه امريکا بود. ايشان در يک سخنراني تلويزيوني فرمودند: «چرا جوانان و طلاّب ما ساکت نشسته ‏اند و عليه امريکا و توطئه‏ هاي او نمي‏شورند» دو سه روزي از اين بيانات نگذشته بود که لانه جاسوسي در تهران فتح گرديد. شکست کوشش‏ هاي ديپلماتيک و طرح‏هاي بسيار مزدورانه امريکا براي آزادسازي گروگان‏ها از اهم زمينه‏ هايي بود که موجبات اين تهاجم را فراهم ساخت.

3- گروهک‏هاي چپ و راست داخلي که هميشه کورکورانه دستورات اربابان خود را عملي مي‏ساختند، اين بار نيز به خاطر حفظ سنگر دانشگاه و مخالفت با تعطيلي دانشگاه‏ها و مبارزه با اصل انقلاب فرهنگي به شيوه انقلاب اسلامي به جنگ و جدال، خونريزي، هياهو و سنگربندي مشغول گشته و آن چنان ماهرانه جوّ را آماده ساختند که گويي اين بخش نيز جزيي از طرح کلّي تجاوز نظامي بوده است.

4- در همين ايام بود که رژيم حاکم به عراق به آتش افروزي‏هاي مرزي خويش دامن زد و در مناطق غربي نيز احزاب سياسي به بلوا و آشوب عليه نظام اسلامي دست زدند. اين تشنج‏ها از آن جا که از يک منبع فرمان مي‏گرفت به گونه‏ اي وسيع و گسترده جلوه نمود تا اين که با اعزام نيروهاي سپاه و ارتش به سوي اين نواحي مسئله به شکل درگيري درآمد و نقل و انتقال قواي نظامي از مرکز به سمت غرب کشور، غير از کنترل ضد انقلاب داخلي نتايج ناگواري داشت، زيرا تمرکز نيروها در آن زمان در يک منطقه، به فراموش سپردن دشمن خارجي و باز گذاشتن دست او براي تجاوز تلقي مي‏گرديد. هم چنين به دليل اين گونه مسايل در زمان تهاجم نظامي هيچ کدام از لوازم دفاعي و مخابراتي مهم در حومه مرکزي ايران استقرار نداشته است.